واژهٔ «داوطلب» از کجا آمده؟
🔹 «داو» واژه‌ای فارسی به‌معنی نوبت و نوبتِ بازی‌ست.
🔹 «طلب» < «طلبنده» واژه‌ای فارسی‌شده به‌معنی طلب‌کننده و درخواست‌کننده است.
فعل «طلبیدن» برگرفته از واژهٔ «طلب» (عربیِ کلاسیک) است و با امکانات ویژهٔ فعل ساده (فعل بسیط) ساخته شده‌است.
🔹 جمعِ «داوطلب»، «داوطلبان» است.
🔑 نکته: کاربرد فعلِ «طلبیدن» در زبان فارسی سابقهٔ بسیار طولانی دارد. حافظ آن را به‌زیبایی به‌کار برده‌است:
از خدا می‌طلبم صحبتِ روشن‌رایی
نویسنده: سید حمید حسنی
