تک‌واژی‌ست که آن را تنها می‌توان همراه‌با دیگر تک‌واژها به‌کار برد و هیچ‌گاه به‌تنهایی به‌کار نمی‌رود. چند مثال: ــ ی، ــ‌ید، ــ‌انه، ــ‌مند، ــ‌وار.
تک‌واژ وابسته بر چند نوع است:
۱. «وند»، که خود شاملِ زیرشاخه‌های پیشوند و پسوند می‌شود؛ مانندِ: بازــ، ناــ، ــ‌گر، ــ‌ور (مثلاً در «بازگشت»، «ناآرام»، «آهنگر»، و «نامور»).
۲. «واژه‌بست»، مانندِ شناسه‌های ـَم، ـی، ـَد، ـیم، ـید، ـَند در انتهای فعل‌های فارسیِ می‌روم، می‌روی، می‌رود، می‌رویم، می‌روید، می‌روند.
نویسنده: سید حمید حسنی
