واژهٔ «موسیقی» از عربی وارد زبان فارسی شده‌است. خودِ «موسیقی» (در عربی: موسیقیٰ)، قرن‌ها پیش و دست‌کم با یک واسطه، از یونانی به عربی رسیده‌است.
با توجه به تلفظِ واژه به شکلِ «موسیقیٰ» (موسیقا*) در عربی و فارسی کهن و نسبتاً کهن، شکلِ منسوب (صفت نسبی) «موسیقایی» و در مواردی «موسیقیّ» (با تشدیدِ حرف آخر) بوده‌است. دومی در فارسی امروز برای افراد غیرمتخصص ناآشنا و نامأنوس است و در کاربردِ روزمره موضوعیت ندارد.
از آنجا که «موسیقایی» از دوران قدیم در فارسی جاافتاده و رایج بوده‌است، بهتر است به همین شکل تلفظ و نوشته شود. افزون بر این، تلفظ و املای «موسیقیایی»* خالی از تکلف و دشواری نیست.
بنابراین، در این دو مثال، موسیقایی کاملاً رایج است:
«آثار موسیقاییِ دورانِ باروک»؛
«نظام موسیقاییِ اشعار مولانا».
نویسنده: سید حمید حسنی
ثبت‌نام در گروه آموزشی وزن شعر فارسی در تلگرام
برای راهنمایی و دریافت پیوند/ لینک جهت ورود به گروه «وزن شعر فارسی»، ویژهٔ آموزش وزن شعر و طرح پرسش‌های مرتبط با عروض فارسی در همهٔ سطوح به آی‌دی زیر در تلگرام پیغام دهید:
shadiakhavan@
